هشت ماهگی

سپهرم سلام

امروز که دارم تو وبلاگت یادداشت میزارم 26 خرداده ،روز ولادت حضرت علی (ع).و روز پدر

قربونت برم که تو یه روزی مرد میشی و بعدشم پدر میشی .

بابایی خونه مونده ،آخه امروز، تعطیله .کمرش بد جور درد میکنه براش دعا کن که کمرش زودی خوب بشه .

پسر قشنگم دو سه روزی میشه که رفتیم تو ماه هشت .

خیلی سنگین شدم بزور خودمو جابه جا میکنم ،یه کمی که راه میرم له له میزنم ،عظلات پهلوم میگیره و دیگه نمیتونم راه برم . دیروز زهره خاله جون میگفت که مثل اردک راه میرم .

دیروز وقت دکتر داشتم ،دکتر صدای قلب قشنگت و پیدا کرد و گفت رشدش خوبه .یه سونو هم نوشت که از سلامتت مطمئن بشیم منو بابایی هم سریع رفتیم مرکز سونو گرافی تا که تو رو ببینیم .

از تو چه پنهون پسرم ،ما که چیزی سر در نمیاوردیم اما دکتراز رشدت راضی بود و  طول قطر سرت و با طول استخوان رانتو اندازه گرفت و تو برگه نوشت .طول قطر سرت 76 میلی متر و طول استخوان ران 58 میلی متر بود که این نشووون میداد که حدود 30 هفته و 3 روزت .یعنی یک هفته بزرگتر از حساب من و خانم دکتر .

عزیز دلم خیلی مشتاقم که زودتر به دنیا بیای تا بتونم بغلت کنم ،تا حس قشنگ مادر شدن و با تمام  وجودم احساس کنم ،دیگه چیزی نمونده فقط 8 یا 9 هفته دیگه مونده تا روی مثل ماهت و ببوسم .

راستی پسر قشنگم امتحانای بابایی داره شروع میشه و من وتو باید یه چند روزی رو بریم خونه آقا جون اینا بمونیم تا بابایی از جاسب برگرده .براش دعا کن پسرم تو  قلبت خیلی پاکه ،خدای مهربون تورو خیلی دوست داره .منم تورو خیلی دوست دارم .پسرم الان که دارم مینویسم تو اینقدر داری وول میخوری که زیاد نمی تونم بشینم رو صندلی . قول میدم زود زود دوباره به وبلاگت سر بزنم فعلا به خدا میسپارمت .خیلی دوست دارم .خداحافظ